การออกแบบระบบ Cybersecurity Monitoring & Incident Response สมัยใหม่ สถาปัตยกรรมเชิงปฏิบัติ ด้วย Wazuh, SOAR และ Threat Intelligence

ทำไมหลายโครงการด้านความปลอดภัยไซเบอร์ในไทยถึงล้มเหลวตั้งแต่เริ่ม

หลายองค์กรในประเทศไทยอยากได้ “ระบบความปลอดภัยที่ดีขึ้น” แต่สิ่งที่ได้จริงมักเป็น:

แจ้งเตือนจำนวนมาก แต่ไม่มีใครตอบสนอง
เครื่องมือราคาแพงที่ทีมใช้งานไม่เป็น
Dashboard สวย แต่ไม่ช่วยป้องกันเหตุจริง
ระบบที่พึ่งพาคนเก่งไม่กี่คน ถ้าคนนั้นไม่อยู่ ทุกอย่างหยุด

ปัญหาที่แท้จริง ไม่ใช่เครื่องมือ
แต่คือ การออกแบบระบบ (System Design)

บทความนี้อธิบายแนวคิดและสถาปัตยกรรมที่เราใช้ในการออกแบบ ระบบ Cybersecurity Monitoring & Response ที่ใช้งานได้จริง เหมาะกับบริบทองค์กรไทย ทั้งด้านเทคนิค การปฏิบัติงาน และการตรวจสอบ (Audit)

เป้าหมายที่แท้จริง (ไม่ใช่คำโฆษณา)

เป้าหมายของระบบนี้ ไม่ใช่ แค่ “ติดตั้ง SIEM” หรือ “ใช้ AI”

แต่คือ:

ตรวจจับภัยคุกคามที่ มีความเสี่ยงจริง ไม่ใช่ noise
รู้ว่า ใครต้องรับผิดชอบ และเมื่อไร
ตอบสนองได้รวดเร็ว ก่อนเกิดความเสียหาย
มีหลักฐานสำหรับ Audit / PDPA / ISO 27001
ระบบต้อง ยืดหยุ่น ไม่ผูกกับ vendor ใด vendor หนึ่ง

นี่คือปัญหาเชิง วิศวกรรมระบบ ไม่ใช่แค่การเลือกผลิตภัณฑ์

แนวคิดการออกแบบสถาปัตยกรรม

เราแยกหน้าที่ของระบบออกจากกันอย่างชัดเจน:

Detection ≠ Automation ≠ Escalation ≠ Investigation

แต่ละส่วนต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด และเชื่อมกันอย่างเป็นระบบ

Core Stack ที่เราใช้ (และเหตุผล)

ภาพรวมสถาปัตยกรรมระบบ

graph TD
    A["Endpoints / Servers / Cloud"] --> B["Wazuh Agent"]
    B --> C["Wazuh Manager (SIEM/XDR)"]
    C --> D["Shuffle SOAR"]
    D -->|Create / Update Incident| E["DFIRTrack"]
    D -->|SEV-1 / SEV-2| F["PagerDuty"]
    D -->|Automated Response| G["Firewall / DNS / IAM / EDR"]

    F --> H["On-call Engineer"]

แผนภาพนี้แสดงให้เห็นการแยกบทบาทระหว่างการตรวจจับ การตัดสินใจ การแจ้งเตือน และการสอบสวนอย่างชัดเจน